W Polsce za rozgrywki żużlowe odpowiada GKSŻ (Główna Komisja Sportu Żużlowego), wydzielona jednostka Polskiego Związku Motorowego. Organizuje ona corocznie:
Drużynowe Mistrzostwa Polski (rozgrywki ligowe)
Młodzieżowe Drużynowe Mistrzostwa Polski (do 21 lat)
Indywidualne Mistrzostwa Polski
Młodzieżowe Indywidualne Mistrzostwa Polski (do 21 lat)
Mistrzostwa Polski Par Klubowych
Młodzieżowe Mistrzostwa Polski Par Klubowych (do 21 lat)
Złoty Kask
Srebrny Kask (do 21 lat)
Brązowy Kask (do 19 lat)
W 2006 powołano Ekstraligę Żużlową Sp. z o.o., która od sezonu 2007 ma przejąć organizację Ekstraligi (najwyższej klasy rozgrywkowej).
Drużynowe mistrzostwa Polski - to polskie rozgrywki ligowe w sporcie żużlowym, rozgrywane na torach klasycznych, pod patronatem Głównej Komisji Sportu Żużlowego (części Polskiego Związku Motorowego). Pierwsze zawody ligowe odbyły się w 1948 roku. Od tamtego czasu system rozgrywek ulegał wielokrotnym zmianom.
Obecnie w planach jest przekształcenie ligi klubów-stowarzyszeń w profesjonalną ligę opartą o sportowe spółki akcyjne.
Rozgrywki podzielone są na trzy ligi (najwyższą ligą jest Ekstraliga, niższe ligi to I liga i II liga), a mecze w pierwszej fazie sezonu rozgrywa się systemem "każdy z każdym" (raz na własnym torze, drugi raz na wyjeździe), następnie następuje faza finałowa, po której ustala się ostateczną kolejność drużyn. Za zwycięstwo drużynie przyznaje się 2 punkty w tabeli, za remis 1. Ponadto od 2005 roku przyznaje się dodatkowy punkt za lepszy bilans punktów w dwumeczu (mecz i rewanż).
Ostatnie zespoły w końcowej tabeli Ekstraligi i I ligi zostają zdegradowane do niższych lig, a przedostatnie biorą udział w meczach barażowych z drugimi zespołami odpowiednio I i II ligi. Pierwsze zespoły I i II ligi awansują do wyższych lig. Z kolei pierwszy zespół Ekstraligi uzyskuje tytuł Drużynowego Mistrza Polski.
Mecz ligowy składa się z 15 wyścigów (zwanych biegami). W każdym biegu uczestniczy czterech zawodników, po dwóch z jednej drużyny. Zawodnicy wykonują cztery okrążenia ze wspólnego startu. Zwycięzca otrzymuje 3 punkty, drugi zawodnik 2, trzeci 1 pkt, a zawodnik, który biegu nie ukończy lub dotrze na metę ostatni, pozostaje bez punktu. Punkty wszystkich zawodników danej drużyny trafiają na wspólne konto.
W składzie każdej drużyny znajduje się sześciu zawodników posiadających licencje przyznane przez GKSŻ oraz do dwóch rezerwowych. Polski regulamin nakazuje drużynom posiadanie w składzie podstawowym co najmniej jednego zawodnika młodzieżowego, czyli w wieku do 21 lat.
Od sezonu 2006 w drużynach ligowych (oraz na inne zawody, m.in. MPPK, MDMP) występować mogą zawodnicy obcokrajowi bez dotychczasowych ograniczeń, na identycznych zasadach jak zawodnicy krajowi. Jedynym ograniczeniem, które nadal obowiązuje jest zakaz zatrudniania zawodników z cyklu Grand Prix w niższych ligach. Dotychczas obcokrajowcy startować mogli tylko w meczach ligowych, jeden lub dwóch w drużynie (w zależności od szczegółowych zasad w danym roku). Nie mogli pełnić roli zawodnika młodzieżowego, a liczba zakontraktowanych obcokrajowców była ściśle ograniczona.
Na przestrzeni lat liczba zespołów i miasta ich pochodzenia zmieniały się nieznacznie. Najwięcej zespołów występowało w lidze w jej początkach, gdy nie było jeszcze konieczne np. posiadanie bandy na torze oraz dozwolone były starty na zwykłych motocyklach drogowych (a początkowo, z przyczyn finansowych, specjalnych motocyklów w ogóle w Polsce nie było).
Obecnie w trzech ligach startują 24 zespoły: 8 w Ekstralidze, 7 w I lidze oraz 9 w II lidze. W najniższej klasie rozgrywkowej na specjalnych zasadach startuje po jednym zespole z Łotwy, Ukrainy i Węgier.
Od 2005 roku kluby występujące w Ekstralidze spełniać muszą warunki licencyjne dotyczące infrastruktury oraz płynności finansowej, które weryfikuje Komisja Licencyjna PZM. Stadiony muszą posiadać co najmniej 2000 miejsc siedzących, zadaszoną trybunę honorową, sztuczne oświetlenie oraz bandę powietrzną wokół toru, zwiększającą bezpieczeństwo zawodników. Ponadto kluby muszą wykazywać brak zadłużeń wobec PZM, zawodników, ZUS-u i urzędu skarbowego oraz prowadzić coroczny audyt wewnętrzny. Niespełnienie warunków przez klub Ekstraligowy grozi degradacją, co dotychczas nastąpiło raz - w 2006 roku Wybrzeżu Gdańsk odmówiono przyznania licencji i zdegradowano do I ligi.
Kod:
Lista klubów, które stawały na podium w Drużynowych Mistrzostwach Polski na przestrzeni lat:
Rok I miejsce II miejsce III miejsce
1948 PKM Warszawa LKM Leszno Olimpia Grudziądz
1949 LKM Unia Leszno KM Stal Ostrów Wielkopolski / Skra Związkowiec Warszawa *
* Drugie miejsce przyznano ex aequo.
1950 Unia Leszno Budowlani Rybnik Stal Ostrów
1951 Unia Leszno Gwardia Bydgoszcz Górnik Rybnik
1952 Unia Leszno CWKS Wrocław Spójnia Wrocław
1953 Unia Leszno Gwardia Bydgoszcz Spójnia Wrocław
1954 Unia Leszno Spójnia Wrocław Kolejarz Rawicz
1955 Gwardia Bydgoszcz Kolejarz Rawicz Sparta Wrocław
1956 Górnik Rybnik Sparta Wrocław Gwardia Bydgoszcz
1957 Górnik Rybnik Sparta Wrocław Polonia Bydgoszcz
1958 Górnik Rybnik Sparta Wrocław Unia Leszno
1959 Włókniarz Częstochowa Górnik Rybnik Legia Warszawa
1960 Stal Rzeszów Legia Neptun Gdańsk Polonia Bydgoszcz
1961 Stal Rzeszów Górnik Rybnik Polonia Bydgoszcz
1962 Górnik Rybnik Stal Rzeszów Unia Leszno
1963 Górnik Rybnik Stal Rzeszów Sparta Wrocław
1964 Górnik Rybnik Stal Gorzów Polonia Bydgoszcz
1965 ROW Rybnik Stal Gorzów Wybrzeże Gdańsk
1966 ROW Rybnik Stal Gorzów Stal Rzeszów
1967 ROW Rybnik Wybrzeże Gdańsk Sparta Wrocław
1968 ROW Rybnik Stal Gorzów Sparta Wrocław
1969 Stal Gorzów Śląsk Świętochłowice ROW Rybnik
1970 ROW Rybnik Śląsk Świętochłowice Kolejarz Opole
1971 Polonia Bydgoszcz Stal Gorzów ROW Rybnik
1972 ROW Rybnik Polonia Bydgoszcz Śląsk Świętochłowice
1973 Stal Gorzów Śląsk Świętochłowice Falubaz Zielona Góra
1974 Włókniarz Częstochowa Stal Gorzów ROW Rybnik
1975 Stal Gorzów Włókniarz Częstochowa Unia Leszno
1976 Stal Gorzów Włókniarz Częstochowa Unia Leszno
1977 Stal Gorzów Unia Leszno Włókniarz Częstochowa
1978 Stal Gorzów Wybrzeże Gdańsk Włókniarz Częstochowa
1979 Unia Leszno Stal Gorzów Falubaz Zielona Góra
1980 Unia Leszno ROW Rybnik Start Gniezno
1981 Falubaz Zielona Góra Stal Gorzów Unia Leszno
1982 Falubaz Zielona Góra Unia Leszno Stal Gorzów
1983 Stal Gorzów Unia Leszno Apator Toruń
1984 Unia Leszno * Stal Gorzów Falubaz Zielona Góra
* Tytułu mistrzowskiego nie przyznano.
1985 Falubaz Zielona Góra Wybrzeże Gdańsk Unia Leszno
1986 Apator Toruń Polonia Bydgoszcz Unia Leszno
1987 Unia Leszno Polonia Bydgoszcz Stal Gorzów
1988 Unia Leszno ROW Rybnik Polonia Bydgoszcz
1989 Unia Leszno Falubaz Zielona Góra ROW Rybnik
1990 Apator Toruń ROW Rybnik Polonia Bydgoszcz
1991 Morawski Zielona Góra Motor Lublin Apator Toruń
1992 Polonia Bydgoszcz Stal Gorzów Apator Toruń
1993 Sparta Wrocław Polonia Bydgoszcz Apator Toruń
1994 WTS Sparta Wrocław Unia Tarnów Apator Toruń
1995 Sparta Wrocław Apator Toruń Polonia Bydgoszcz
1996 Włókniarz Częstochowa Apator Toruń Polonia Piła
1997 Polonia Bydgoszcz Pergo Gorzów Polonia Piła
1998 Polonia Bydgoszcz Polonia Piła Stal Rzeszów
1999 Polonia Piła WTS Wrocław Wybrzeże Gdańsk
* Reforma sytemu rozgrywek ligowych od roku 1999 - Podział na Ekstraligę, I ligę i II ligę.
2000 Polonia Bydgoszcz Polonia Piła Stal Gorzów
2001 Apator Toruń WTS Wrocław Polonia Bydgoszcz
2002 Polonia Bydgoszcz Unia Leszno WTS Wrocław
2003 Włókniarz Częstochowa Apator Toruń Polonia Bydgoszcz
2004 Unia Tarnów WTS Wrocław Włókniarz Częstochowa
2005 Unia Tarnów Polonia Bydgoszcz Włókniarz Częstochowa
2006 Atlas Wrocław Złomrex Włókniarz Częstochowa Budlex Polonia Bydgoszcz
Uwaga! W tabeli podano oryginalne nazwy klubów zdobywające mistrzostwo
Jedynym Klubem w całej histori polskiego zuzla, ktory po awansie do najwyzszej klasy rozgrywek nigdy nie spadl do nizszej ligi jest POLONIA BYDGOSZCZ